Auðlindirnar og Evrópusambandið

 Sé það rétt, að innganga Íslendinga í Evrópusambandið verði til þess að við missum forræðið yfir auðlindum okkar (eins og haldið er fram í Reykjavíkurbréfi í dag) þá er ljóst að við höfum ekkert þangað að gera.

Í tengslum við þetta vaknar spurningin: Hver á að hafa forræði yfir auðlindum Íslands? Hver á að hafa yfiráðaréttinn yfir auðlindum okkar? Heita vatninu í iðrum jarðar, kalda vatninu sem sprettur úr berginu, fallvötnum sem gefa rafmagn eða miklar ferðamannatekjur? fiskimiðunum í sjónum og hugsanlegum olíulindum innan landhelgi okkar? Hverju svarar Morgunblaðið (með sína svínslegu staksteina í gær) því. Er það þjóðin? Eru það sveitarfélögin? Eru það samvinnufélög? Eru það bankarnir? Eru það verslunarkeðjurnar? Eru það verkalýðsfélögin? Eru það verktakafyrirtækin? Eru það einstaka milljónungar?

Hvernig á að deila út gæðum landsins? Þetta er spurning sem brennur nú mjög á okkur? Það er að sjálfsögðu fáránlegt ef auðlindir þjóðarainnar fara úr höndum hennar í hendur örfárra Mammonsdýrkenda, sem vaða yfir lönd og lendur með skeytingarleysi og yfirgangi. Ef þjóðin sjálf hefur ekki forræðið yfir auðlindum lands síns og SJÁVAR þá er hún varla þjóð.

Ég hvet alla Íslendinga til að hugsa um þessi mál, enn höfum við eitthvað að segja um auðlindir lands og SJÁVAR. Lifi mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna:

Stöndum saman.

 Kalli Matt 

Hlutverk hins vísa ríkisvalds...

Ég er viss um að staða margra vörubílaútgerða, sem fer fækkandi vegana samþjöppunar í greininni , sé mjög slæm.  Hrun krónunnar hefur örugglega hækkað lán þeirra um milljónir, og hækkandi olíuverðu gert reksturinn erfiðari, auk þess sem kílómetragjaldið hlýutr að íþyngja þeim mikið.

Íslensk útgerð varð fyrir miklum þorskniðurskurði þá var gripið til mótvægisaðgerða, veiðgjald fellt niður á þorski og lækkað á öðrum tegundum. 

Hver einasti þegn þessa lands sem skuldar sér nú lán sín hækka vegna okurvaxtanna og verðtryggingar hinnar helgu krónu (kórónu), sem við verðum að hafa til "að geta kóntrólerað fjármálin í landinu." 

Já, það eru erfiðir tímar eins og segri í kvæðinu. Ég held sarmt að þeir séu erfiðari hjá vörubílstjórum en mörgum öðrum.

það er hlutverk hins vísa ríkisvalds að hafa tilfinningu fyrir lífi fólksins í landinu og gera allt sem í valdi þess stendur til að koma í veg fyirr annað eins og  átti sér stað í gær.

 Stöndum saman

Kalli Matt