Rannsóknarnefndin.

 Sú þjóð eða það heimli sem skulda mjög miklar fjárhæðir standa frammi  fyrir miklum vanda.   Við slíkar aðstæður hlýtur skuldarinn að spyrja sig: „Hvers vegna  er ég þessari stöðu og hvað leiddi mig inn í þessi vandræði.“  Þetta er spurningin, sem við reynum nú að svara eftir bestu getu því bæði þjóðin og þegnarnir eru nú mjög skuldsett. Sjálfur hef ég heyrt mörg svör við þessari spurningu og mjög misjöfn. Sumir segja að aðeins eitt svar sé við henni, sem felist í einu orði, en aðrir koma með önnur svör og skýringar. Nú hefur verið skipuð rannsóknarnefnd, sem á að fara yfir sviðið og kappkosta að rekja á sannan og heiðarlegan hátt hvað það var sem gerðist. Það hvílir mikil ábyrgð á þessari nefnd og hlýtur hún að hafa það í huga í störfum sínum að „framtíðarsiðferði“ okkar er að veði.  Engin, tál, blekkingar, yfirhylmingar eða lygar verða liðnar hjá nefndinni. Þau eiga að leita sannleikans og einskis nema sannleikans. Við skulum hugsa vel til þessarar nefndar og biðja þess, að hún leiðist af ljósi sannleikans.Og þegar allt hefur verið dregið fram hljótum við að draga lærdóm af því sem gert var og hvernig við eigum að haga okkur framvegis. Hvernig eiga stjórnmálamenn og aðrir sem gegna trúnaðarstörfum að vinna? Við hljótum að endurmeta allt með tilliti til þess sem gerst hefur og byggja upp á ný samfélag þar sem gegnsæi, jafnvægi, og réttlæti ríkja. 

Stöndum saman

Kalli Matt

Athugasemdir

[Jón Ólafur Vilhjálmsson, 12.1.2009 kl. 23:06]

Það er eins gott að rannsóknarnefndin fái vinnufrið og stjórnmálamenn og fyrrverandi eigendur bankana haldi sér frá.

Hvernig stjórnmálamenn eiga að starfa er númer eitt að vera heiðarleitir og vantrúaðir á allt sem ekki er byggt á gömlum og góðum gildum það er ekkert nýtt undir sólinni.

Þið eigið að spyrja spurninga og þið eigið að seigja satt þó það sé erfitt en það hafa stjórnmálamenn ekki gert undanfarið að koma aftur og aftur fyrir alþjóð og seigja það er ekkert að þegar allir vita betur er lítilsvirðing við þjóðina.

Þegar  erlendir ráðgjafar koma og seigja að hlutirnir gangi ekki upp hjá okkur þá á ekki að seigja að þeir þurfi að fara í endurmettun slík svör er móðgun afaverju var ekki sest niður með þessu góða fólki sem var að ráðleggja okkur og málin krufin þannig að í ljós kæmi hvor hafði rétt fyrir sér. Hroki er versta gerð manna sem eru í stjórnmálum og hann kemur aftur og aftur fram hjá þessari stjórn , því í ósköpunum voru aðilar vinnumarkaðarins ekki fengnir að borðinu við endurskoðun á fjárlögunum með samning Alþjóðagjaldáryssjóðsins og látnir velja útfærslur með stjórninni , sjálfsögð kurteisi nei hrokinn er svo mikill að það skal valtað yfir allt og alla.

Stjórn sem hagar sér svona á að fara frá sem allra fyrst hún hefur ekki samstarfs vilja með þjóð sinni.

[Kristín Magdalena Ágústsdóttir, 13.1.2009 kl. 13:48]

Sæll Kalli, ég er ánægð að þú talar um siðferði.  Mér finnst það mjög mikið álita mál hvort Íslendingar yfir höfðuð hafa eitthvert siðferði. Núna síðastliðin ár, hafa menn vaðið yfir þjóðina og talað hefur verið um þá eins og súperhetjur sem koma Íslandi á kortið í viðskiptaheiminum.  Jú, þeir gerðu það svo sannarlega en ekki á jákvæðan hátt.

Mér finnst ég heyra mikið talað um siðferði í dag og reyndin er sú að siðferði manna er að lagast í þessari miklu kreppu sem leggst yfir Ísland eins og mara. En betur má ef duga skal, þið í þinginu í dag (sér í lagi í ríkisstjórn) standið frammi fyrir mikilli siðferðislegri spurningu hún er sú; Hvernig er hægt að laga það sem úrskeiðis fór, án þess að hampa mínum ættingja, vini eða fyrrum samstarfsfélaga?  Hvernig er hægt að rétta úr þjóðarskútunni og koma Alþingi á þann stall sem það var og á að vera?

Síðan er það mín spurning sem brunnið hefur á mér síðan ég sá Silfrið um helgina og hún er sú, er ekki kominn tími til að stokka upp valdakerfið og breyta út af gömlum vana? Þetta þingskipan er ekki að virka þar sem spilling hefur riðið þjóðinni að fullu.

Á sínum tíma lagðist Þorgeir Ljósvetningagoð undir feld til að hugsa hvað væri réttast fyrir Ísland og framtíð þess, en ekki hvað honum þótti best að gera vegna þess að það var venjan fram að þessu.  Er ekki kominn tími fyrir okkur að átta okkur á því að tími þessa þingsskipan er liðin og tími breytingar er uppi? Er ekki tími komin til þess að láta hagsmuni allrar þjóðarinnar ganga fyrir hagsmunum nokkurra manna og kvenna og taka vel til í stjórnarráðinu og breyta hvernig kosið er til þingsins, breyta hvernig þingmenn starfa og stoppa hagsmunaárekstra þeirra í starfi þingmanns og stjórnarmanns í öðrum fyrirtækjum? Að þingmaður er bara þingmaður en þarf ekki að gæta hagsmuna sinna á fleirri stöðum?

Hvað finnst ykkur???