Gleðilegt ár.

Ég óska öllum sem lesa þessi orð Gleðilegs árs og megi það verða mun betra en margir ætla.

stöndum saman

Kalli Matt

Gleðileg jól.

Gleðileg jól kæru lesendur þessara orða. Megi boðskapur jólanna um frið og kærleika snerta hjörtu okkar allra.

Ó, JESÚBARN þú kemur nú í nótt,
og nálægð þína ég í hjarta finn.
Þú kemur enn, þú kemur undra hljótt,
í kotin jafnt og hallir fer þú inn.

Þú kemur enn til þjáðra' í heimi hér
með huggun kærleiks þíns og æðsta von.
Í gluggaleysið geisla inn þú ber,
því guðdómsljóminn skín um mannsins son.

Sem ljós og hlýja' í hreysi dimmt og kalt
þitt himneskt orð burt máir skugga' og synd.
Þín heilög návist helgar mannlegt allt,
í hverju barni sé ég þína mynd.

                       (Jakob Jóhannesson Smári)

Fjölmiðlar og rannsóknarnefndin.

Ég er ánægður með að hafa lagt áherslu á það í störfum mínum í allslherjarnefnd að þáttur fjölmiðla yrði líka tekinn til skoðunar í frumvarpinu þar sem tilgangurinn er að leita sannleikans um fall bankanna.  Árangur af því hefi mátt vera meiri.

segi ekki meir að sinni.

Stöndum saman.

Kalli Matt

Jólalánið mikla.

 Ég var spurður eftirfarandi spurningar í morgun.

Hvort er meira "jólalán" að skuldsetja sig vegna jólainnkaupa eða fagna komu frelsarans.

Kalli

Nú reynir á nýsköpun í atvinnulífi.

Þessi grein kom í laugardagsblaði Fréttablaðsins undir fyrirsögninnni "Nú reynir á nýsköpun í atvinnulífi."  Kannske hefði verið betra að láta hans heita "Möguleikar á erfiðum tímum. En allt um það hér kemur greinin;

 

Á síðustu dögum hefur allt verið á fleygiferð í landi okkar. Við stöndum nú frammi fyrir miklum vanda sem verður ekki leystur nema með samheldni, baráttu og einhug.

 

Til skamms tíma hefur verið talað um að íslensk atvinnulíf byggist á fjórum grunnstoðum, sjávarútvegi, ferðamannaiðnaði, álframleiðslu og fjármálastafsemi.  Ljós er að fjármálageirinn mun ekki standa undir þeim væntingum sem menn horfðu til, reyndar þvert á móti, bankar eru komnir á hausinn og nú blasir við atvinnuleysi hjá mörgu fólki, sem þar starfaði en einnig fjölmörgum öðrum, eins og til dæmis iðnaðarmönnum vegna mikils samdráttar.  

Nú þurfum við að horfa til annara átta og huga að því hvað við getum gert til að reisa og  efla atvinnulífið á ný. Við hljótum að hugsa um það hvort við getum ekki eflt þær atvinnugreinar sem augljóslega eiga góða möguleika.  Það hefur t.d. verið ánægjulegt að horfa á jákvæða þróun í ferðamannaiðnaði og stór stökk hafa verið tekin þar síðustu ár ekki síst í tengslum við sjóstangveiði. Þó þessi grein sé orðin nokkuð stór má segja að enn megi bæta þar í, þróa og þroska hana.

Í sjávarútvegi mætti renna styrkari stoðum undir nýsköpun eins og til dæmis þorskeldi og kræklingarækt.  Vel mætti hugsa sér, ef veiðiheimildir yrðu auknar, að þær yrðu settar á markað og því  fé sem fengist fyrir það yrði varið í þessa nýsköpun.  Það er í rauninni undarlegt að við skulum ekki selja krækling fyrir milljónir til Evrópu því neyslan þar mælist í hundruðum þúsunda tonna.
Við hljótum líka að velta því fyrir okkur hvort ekki sé hægt að koma á fót verksmiðju sem framleiðir vörur úr áli eins og t.d. háspennulínur, en mikið af áli er notað í þær. Þannig væri hægt að auka arðsemi þeirrar álframleiðslu sem fyrir er í landinu, svo dæmi sé tekið. 

 Það hefur verið ánægjulegt að sjá hvernig bændur hafa lagt í ýmsa nýbreytni eins og til dæmis með verkefninu „Beint frá býli."  Þá hefur staða krónunnar stóraukið möguleika landbúnaðarins til útflutnings á frábærum matvælum sem við erum stolt af.

Sú þjóð sem stendur frammi fyrir því að stokka upp spilin og endurmeta gildin, hlýtur að þurfa að svara fjölmörgum spurningum eins og þessari:  „Á  allt að vera eins og áður var? Eða ætlum við  að breyta reglunum með tilliti til þjóðarinnar allrar, hags hennar og framtíðar. Hluti þessa endurmats hlýtur að koma fram í því hvernig við hyggjumst deila út sameiginlegum auðlindum okkar.  Á margan hátt má segja að úthlutun hugsanlegs viðbótarkvóta sé prófsteinn á þetta. Slíkan kvóta þyrfti að setja á markað þar sem allir sætu við sama borð. Sú ráðstöfun væri mikil og jákvæð framför, tákn um nýja tíma og jákvæð skilaboð til mannréttindanefndar Sameinuðu Þjóðanna.

 

Stöndum saman

 

Kalli Matt

 

Stutt ræða og vonandi auðskilin.

Eftirfarandi ræðu flutti ég á Alþingi í fyrstu umræðu um frumvarp til laga um gjaldeyrismál:

Herra forseti .Þetta frumvarp sem hæstvirtur viðskiptaráðherra Björgvin G. Sigurðsson leggur hér fram er til þess að tryggja að þau gjaldeyrisverðmæti sem verkafólk íslands og sjómenn íslands og margir aðrir skapa, skili sér vel og greiðlega inn í landið og ég tel það vera mjög verðugt að Alþingi íslendinga stuðli vel að því.

Stönum saman.

Kalli Matt.

Dagurinn í dag. (gær).

Dagurinn í dag (gær) verður mér mjög minnisstæður. Vantrauststillaga stjórnarandstöðunnar var felld.

Ég er á þeirri skoðun að ríkisstjórnin verði að vinna úr þeim vanda og verkefnum sem við stöndum frammi fyrir og að við verðum að komast á lygnari sæ áður en farið verður út í kosningar.

Það verður líka að taka tillit til hugsanlegra nýrra stjórnmálaafla sem hyggja á framboð þau verða að fá sinn tíma til að verða til og móta stefnu sína.

Ég er líka á þeirri skoðun að nefndin sem á að rannsaka kostgæfilega hvað gerðist verði að sjá dagsins ljós sem fyrst.  Ég er búinn að bíða spenntur eftir að hún verði til og hefji störf, því ég fæ spurningar á hverjum degi hvað þessu máli líði eiginlega.

Þeir sem eru að vinna að því að koma nefndinni á laggirnar eru Geir, Ingibjörg, Steingrímur, Valgerður og Guðjón Arnar. Hvað dvelur Orminn langa?

Ég var á fundinum í Háskólabíói og mér fannst gott að vera þar og heyra það sem kom þar fram. Ég er á sömu skoðun og Þorvaldur Gylfason um að upphaf vandræðanna megi rekja til þeirra daga þegar við gátum farið út í þann "bissness" að veðsetja lífverur sem ekki voru orðnar til.  

Orð hans voru mjög í anda þess sem hann sagði á ráðstefnu sem sjávarútvegsnefnd Samfylkingarinnar stóð fyrir á Grand Hóteli í vor og fjallaði um úrskurð mannréttindanefndar SÞ. Þar var fullur salur af fólki og þó fjölmiðlar fengju að vita af því var nánst ekkert um þetta fjallað.

Mín skoðun er sú að auðlindamálin fái á næstu vikum miklu meiri umræðu en verið hefur.  Vonandi verður það til þess að menn fái auðveldari aðgang að þeirri auðlind okkar sem hefur reynst þorra Íslendinga lifibrauð. 

Nú læt ég staðar numið vil þó segja ég mæti mörgu reiðu og vonsviknu fólki  og það er erfitt.  Sjálfur sé ég lánin mín hækka og hækka og þá verð ég líka reiður. Reyni samt að láta reiðina ekki stjórna mér út í eitt því ég veit að þá get ég ekkert.  Reiðin lamar mann og þannig vil ég ekki vera.  Við megum vera reið en hugsum líka um hvaða möguleikar eru fyrir okkur, sem búum hér á "landinu kalda" Við getum unnið okkur út úr þessum erfiðleikum ef við stöndum saman og meinum það virkilega þegar við segjumst vilja endumeta lífsgildin og hvað það er sem raunverulega skiptir máli.

Já stöndum saman

Kalli Matt

Kastljósshugmyndir.

Ég var glaður að hlusta á kastljósið þar sem koma fram hugmynd um að gefa ferðir til Íslands. Í erindi sem ég var með á útvarpi Sögu fyrir einni eða tveimur vikum kom ég fram með svipaða hugmynd. Það er satt að margir eru að hugsa svipað í líkum aðstæðum. En svona var textinn.

Brjáluð hugmynd eða hvað?

Einn vinur minna kom með þá tillögu að nú ættu Íslendingar að gefa Bretum 100.000 flugmiða til Íslands og fimm daga hóteldvöl hverjum þeirra. Með morgunmat.  Íslenska ríkið myndi kaupa miðana af íslenskum flugélögum en þessi ferðagjöf myndi síðan leiða til gríðarlegar verslunar, bæði á varningi, listum og þjónustu.  Kannske er þessi hugmyndi ekki svo galin. Væri ekki ágætt að fá slatta af ferðmönnum sem gætu eytt nokkrum aur hér af því að farið var svo ódýrt.  Auðvitað yrði að útfæra þess hugmynd svo hún skilaði nokkrum árangri.

Þetta myndi líka vekja heims athygli eins og margt annað sem við Íslandingaar höfum tekið okkur fyrir hendur á undanförnum árum.

Eignast útlendingar kvótann?

Þessari spurningu er beint til mín og einnig er henni velt upp í bloggi Guðmundar Magnússonar.  Ekki skal ég fullyrða um þetta, en ljóst er að úrskurður Mannréttindanefndar SÞ og svo auðvitað 1. grein um stjón fiskveiða gætu verið vörn í málinu fyrir þá sem hugsa um hag þjóðarinnar.

En 1. greinin hljóðar svona:

1. gr. Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessara er að stuðla að verndun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum.

Ég hef lagt það til að við bætum við aflaheimiildirnar og setjum þær á markað.  Þó erfitt sé að hugsa til þess að útlenskur banki eignist kvótann. Þá gæti það orðið til þess að  frjáls markaður opnaðist með fiskveiðiheimildir. Varla myndu þeir úthluta eftir þeim reglum sem við höfum í dag. Það yrði bara tap fyrir þá.

Við verðum að drífa í því að breyta fiskveiðstjórnarkerfinu í þá átta að ríkið fái aukinn pening fyrir fiskveiðiheimildirnar.

Stöndum saman

Kalli Matt

 

Fundur á Ísafirði.

Ég var með fund í sjávarútvegs- og landbúnaðarnefnd Samfylkingarinnar. Þar kom fram sú eindregna skoðun að endurskoða þurfi lög um stjórn fiskveiða. Eg hef það á tilfinningunni að umræðan um kvótakerfið og eignarhaldið á aulindinni verði meiri og meiri ekki síst í ljósi krepppukomunnar. Það er gott að Samfylkingin hefur góðan grunn til að standa á í þeim málum. Sýnin um sameign þjóðarinnar á auðlindum lands og sjávar mun fá byr undir báða vængi á komandi vikum og mánuðum. Því er nauðsynlegt fyrir okkur að hugsa vel og íhugu um þessi mál.   Þá fannst mér ánægjulegt hversu menn horfa með jákvæðum augum til kræklingaræktar og þorskeldis.  Á fundinum var líka rætt um þann hrikalega rekstarkostnað sem kúabændur hér vestra standa frammi fyrir. Vextir, flutningskostnaður, fóðurverð og  og rafmagns er svo hár að það hriktir hér í stoðum þessarar greinar og reyndar víðar. Hér er verk að vinna sem vonandi gengur að leysa sem allra fyrst. 

Á morgun verður súpufundur Samfylkingarinnar í Edinborgarhúsinu kl. 11.00

Stöndum saman

Kalli Matt