Einar Oddur Kristjánsson

Aftur og aftur í dag hef ég hugsað til Einars Odds. Það er mikill sjónarsviptir að honum. Hann var afgerandi maður og var einn þeirra sem lögu lóð á vogarskálar stöðugleika með þjóðarsáttarsamningunum.  Með störfum sínum í því sambandi skráði hann sig á blöð íslenskrar sögu. Á Alþingi Íslendinga var hann svipmikill og sterkur og á hann var hlustað. Það var gott að leita til hans þegar hann var í fjárlaganefndinni og lagði hann góðum málefnum lið ekki síst þegar um minnimáttar var að ræða. Ég er þakklátur fyrir að hafa fengið að kynnast honum og fólkinu hans sem syrgir nú góðan dreng. Sigrún Gerða Gísladóttir eiginkona hans var honum alla tíð mikil stoð og stytta í störfum hans og vott ég henni og fjölskyldunni mína dýpstu samúð. Guð styrki þau og blessi á komandi tíð.

Kalli Matt

Litla Hraun - barnaheimili?

Er Litla Hraun að verða barnaheimili? Þannig var ég spurður eftir umfjöllunina á dómi yfir 15 ára dreng um daginn.  

Eitt af því sem ég er afar ánægður með í stjórnarsáttmálanum er eftirfarandi: 

"Nauðsynlegt er að bregðast hart við aukinni vímuefnavá með öflugri fræðslu og forvörnum, stuðningi við fjölskyldur í vanda, fjölbreyttum meðferðarúrræðum og hertri löggæslu. Ríkisstjórnin leggur sérstaklega áherslu á að meðferðarúrræði séu nægjanleg fyrir þá sem ánetjast vímuefnum og tryggt sé að þjónusta á þessu sviði sé samþætt og markviss og gagnist öllum hópum sem á þurfa að halda. Fylgja þarf eftir áætlunum um uppbyggingu fangelsa."

Í gegnum tíðina hafa margir stjórnarsáttmálar verið undirritaðir en mér er til efs að orðið fangelsi hafi  komið þar fyrir fyrr en nú.

Bjarni heitinn Benediktsson hafði áform um að bæta stórlega fangelsismálin okkar en honum entist ekki aldur til þess - því miður. Ég tel að nú sé lag og trúi að ríkisstjórnin hyggi á góð áform í þeim sama anda sem Bjarni lagði upp með á sínum tíma.

Þegar við lesum fréttir síðustu daga af slysum, óhöppum og ölvunar- og vímuefnaakstri og svo auðvitað af þeim fangelsisdómum sem upp eru kveðnir yfir ungum karmönnum alveg niður í 15 ára aldur, þá hljótum við að spyrja okkur: Hvað er til ráða? Hvað getum við gert? Getum við staðið okkur betur í þvi að hrífa fólk úr alkahól- og vímuefnaheiminum? Og getum við staðið okkur betur í því koma í veg fyrir að svona margir baldnir strákar lendi beint í bjórnum, brennivíninu og dópinu þegar þeir eru jafnvel í grunnskóla?

Getum við tekið betur á málum, áður en þessir ungu menn eru dæmir til margra mánaða og jafnvel nokkurra ára fangelsisvistar? Mitt svar er já. Við eigum að grípa mun fyrr inn í málin. Og þeir aðilar sem fara með þessi mál í stjórnkerfinu verða að tala saman í mun ríkari mæli. Því þessi mál eru ekki einkamál "fjölfróðra eða alvitra sérfræðinga" hér og hvar í kerfinu sem jafnvel verja löngum tíma í að "halda sínu".

Hér skarast fræðslumál, barnaverdarmál, forvarnarmál, meðferðarmál, dómsmál, heilbrigðismál, fangelsis mál og svo síðast en ekki síst fjölskyldumál. Við vitum öll að mikil þjáning og jafnvel lömun á sér stað í fjölskyldum þar sem  "aðeins" einn verður gripinn æði drykkju- eða fíkniefnasýkinnar.  

Í samþykkt landsfundar Samfylkingarinnar í maí síðastliðnum komu fram eftirfarandi áherslur:

 

1.    FORVARNIR: Setja í námskrá grunnskóla og framhaldsskóla skyldunám í skaðsemi áfengis og fíkniefna. Áfengis- og vímuefnaráðgjafar verði ráðnir að hverjum skóla til forvarna. Skýr og einföld fræðsla um staðreyndir án prédikunar. Einungis þannig næst til allra barna og unglinga. Samstarf við hin ýmsu félagasamtök og stofnanir svo sem barnaverndarstofu, foreldrafélög, leik-grunn- og framhaldsskóla, lögreglu, fangelsismálastofnun, félagsþjónustu, félagsmiðstöðvar, svæðisskrifstofu fatlaðra, heimahjúkrun svo að einhver dæmi séu nefnd.
2.    RÁÐGJÖF, fræðslu um einkenni og neyðarhjálp verði komið á fyrir aðstandendur þegar grunsemdir vakna um neyslu. Áhersla á að vara við þögn. Upplýsa alla, skólayfirvöld, vini og vandamenn. Hugsanlegt samstarf við heilsugæslu og eða þjónustumiðstöðvar á hverjum stað.
3.    FYLGJA EFTIR LÖGUM sem banna börnum og unglingum að neyta áfengis og fíkiefna. Hafa samband við foreldra þegar slík tilvik koma upp. Taka einnig á sífelldum brotum á banni við áfengisauglýsingum – skýrari löggjöf sem síður er hægt að brjóta. Óviðunandi að hafa löggjöf sem ekki er virt.
4.    INNGRIP strax og vitað er um ólöglega fíkniefnaneyslu. Skoða hvernig aðrar þjóðir hafa nýtt sér heimildir um þvingaða meðferð og hver árangur af slíkum aðgerðum hefur verið. Inngrip er nauðsynlegt og ítrekuð neysla unglinga kallar á ábyrgar aðgerðir.
5.    AÐSTOÐ EFTIR MEÐFERÐ til að komast aftur til eðlilegs lífs.
6.    LÖGGÆSLA til að finna fíkniefnasala og auka eftirlit með smygli á öllum sviðum. Það ætti að vera hægt að finna dópsala í smábæjum þegar unglingar geta fundið þá með einu símtali.
7.    DÓMSMÁL Hætta að dæma helsjúka fíkla í almenn fangelsi fyrir fíkniefnaneyslu og skyld brot og skilgreina hana sem heilbrigðisvandamál. Byggja upp meðferðarstofnanir fyrir neyslutengd afbrot. Þyngja enn refsingar fyrir þá sem selja og fjármagna eiturlyf – en eru ekki háðir þeim sjálfir. Það eru hinir raunverulegu glæpamenn. Löggjöf til að skylda fíkla til langtímameðferðar. Um 70% þeirra sem dvelja í fangelsum landsins eru í fíkniefnaneyslu eða tengdir henni. Með því að hætta að setja fíkla í fangelsi, en vista þá þess í stað á þar til gerðu lokuðu meðferðaheimili þar sem unnið er af fagmennsku, losnar mikið pláss í fangelsum landsins.  Peninga sem þar sparast er hægt að nota til að fjármagna meðferðarstofnanir

Úr þessum punktum má nýta margt en aðalatriðið er að við leggjumst nú á eitt til þess að við séum ekki að vinna í mörgum hornum í þessum mikilvægu málum. Grundvallaratriðið er að við höfum heildarsýn aukið samstarf og síðast en ekki síst einaraða stefnu, sem við erum sammála um. Já, hér getum við betur gert það veit ríkisstjórnin þess vegna er hún með sérstakan kafla um þessi mál í sáttmála sínum. Ég vænti mikils af því og mun líka gera mitt til að halda þessu á lofti sem alþingismaður sitjandi í allsherjarnefnd.

Stöndum saman

Kalli Matt

 

Hafrannsóknarstofa LÍÚ?

Margt heyrir maður þessa dagana um hafrannsóknir.

 Í dag heyrði ég að best væri að LÍÚ sæi alfarið um hafrannsóknir og útvegsmenn færu líka með veiðiráðgjöfina.  Ekki finnst mér þetta ráðlegt.  Eigandi auðlindarinnar íslenska þjóðin ákveður þetta auðvitað. Hver þegn landsins "á" rúm 2 tonn af þorski og svona má reikna alla stofnanna. Alþingi ákveður fyrir hönd þessara  eigenda hvernig best sé að ganga um allt sjávarútvegkerfið, þannig er það í mínum huga. Bæði hvað rannsóknir varðar og einnig eftir hvaða reglum veitt er.  Við verðum að gæta þess að fiskveiðar við Íslandsstendur og yfirráðin yfir fiskimiðunum verði alltaf í hendi þjóðarinnar.  Einkum verðum við gæta okkar á þeim niðurskurðartímum sem nú fara í hönd. Þrengjum ekki rannsóknarstofuna við skulum miklu fremur víkka hana út Hafró, Líú, smábátasjómenn, Háskólar, rannsóknarsetur og fleiri.

stöndum saman

Kalli Matt

Björgvin G. og Össur Skarp

Mikið er ég stoltur af mínum góðu ráðherrum Björgvini G. vegna viðbragða hans í tengslum við sölu orkufyrirtækja  og svo Össuri Skarp. vegna viðbragða hans í tengslum við rannsóknarleyfi á ósnortnum svæðum er búa yfir mikilli orku.

Stöndum saman

Kalli Matt

Opinn markaður - frjáls samkeppni.

Það verður að segjast eins og er ég alveg kominn með upp í kok af umræðunni um framhjálöndun og öll þau meintu afbrot,  sem sumir menn eru svo vissir um að hafi verið framin. 

Ef þetta hefur verið faraldur - er þá ekki einfaldast að landa öllum fiski í gegnum markaði með strikamerktum körum svo öll tvímæli séu af tekin og saklausir menn hreinsaðir?

Þá myndi líka hlutverk fiskistofu breytast í fiskivigtunarstofu.  Best væri auðvitað að frjáls samkeppni ríkti á milli fiskvinnslufyrirtækjanna um veiddan afla en við skulum ekki ætlast til að það sé hægt svona fyrsta kastið. 

Hitt segir sig sjálft að sá gríðarlegi niðurskurður sem átt hefur sér stað hlýtur að kalla á það að fiskur fari ekki óunninn úr landi án þess að ÍSLENSK fiskvinnsla hafi fengið tækifæri að bjóða í hann.

Er ekki frjáls markaður ein af undirstöðum lýðræðisins?

Við viljum auðvitað stuðla að stöðugleika í greininni og ég tel að þessi mál verði að koma til skoðunar jafnframt því sem búið er að tala um auknar hafrannsóknir.

Stöndum saman

Kalli Matt

08 07 07

Það hefði verið ánægjulegra fyrir einn þingmann sem er að byrja setu í stjórnarliði að koma að betra búi byggðarmála en raunin er.

Ég verð að segja það, að aldrei bjóst ég við því þann daginn, sem við mynduðum ríkisstjórn, að hinn gríðarlega mikli niðurskurður á þorskveiðiheimidum yrði staðreynd.

Mér var flullkunnugt um að ástandið í sumum byggðum Norðvesturkjördæmis væri orðið bágborið og ljóst að taka yrði til  hendinni, ef við ætluðum að verja þessar byggðir miklu hruni.   Og nú kemur þetta ofan á allt saman.  Ég get ekki annað sagt, en að ég beri ugg í brjósti,  vona þó að okkur takist að vinna á vandanum.

Nú hefur ríkisstjórnin komið með yfirlýsingar í þeim anda, að  gripið verði til  varnaraðgerða. Reyndar lá það í pípunum eins og fram hefur komið í tengslum við störf hinnar svokölluðu Vestfjarðarnefndar. En í ljósi þess sem við blasir hljótum við að bæta enn frekar í. 

Ég treysti því einlæglega að miklu mun meira verði lagt í það rannsóknar- og tilraunastarf starf er lýtur að hvers kyns eldi sjávarfangs.

Nú þegar eru í nokkrum fjörðum Vestfjarða kvíar með eldisþorski. Það starf sem hefur verið unnið er mjög mikilvægt og það verður að efla. Er ekki mögulegt að ala nokkur þúsund tonn af þorski í þessum fjörðum og fleirum? Til að fá svör við þessu verðum við að rannsaka og læra. 

Hið sama má segja um kræklingarækt og jafnvel ræktun á þangi sem ég veit um að frumkvöðlar í Aranrfirði hafa komið að. Eins og er má segja að þetta sé á  byrjendastigi. 

Í mínum huga er rétt að auglýsa nú þegar eftri líffræðingum, fiskeldisfræðingum , netagerðamönnum og auðvitað fleira fólki til að vinna að þessu öllu saman. Hér koma líka aðrir að, sem gætu sinnt öðrum störfum í tengslum við þetta. Svo sem trillukarlar og fleiri, sem þyrftu að vinna að markaðstörfum.  Og svona má lengi telja.

Svo vil ég bæta því við, að hluti þeirra fyrirheita sem gefin hafa verið um aukið hafrannsóknarstaf kemur í mínum huga að sjálfsögðu til með að vera unnið í umhverfi Norðvesturkjördæmis annað er auðvitað ekki hægt.

Á höfuðborgarsvæðinu eru stanslaus túrismi allt árið og við liggur að nokkur hótelherbergi séu tekin í gagnið á hverjum degi. Á  landsbyggðinni stendur ferðamannatíminn miklu skemur, ferðamönnum fer þó fjölgandi. Það er auðvitað grundvallaratriði, að í landinu öllu sé til staðar gistirým er allar tegundir ferðamanna sætta sig við. Hótel sem ekki býður uppá herbergi með sturtu og klósetti eru að sumra mati ekki ásættanleg. Þetta er bara svona.

Ætla ekki að fjölyrða frekar um þetta en það er ljóst, svo dæmi sé tekið, að svoleiðis hótel verður að vera til staðar á Bíldudal eða í Tálknafirði eða Patró. Að byggja slíkt hótel er að mínu viti þróunarstarf sem krefst þolinmóðs fjármagns. Öll önnur ferðaþjónusta á landsbyggðinni verður líka að búa við betri aðgang að fjármagni. Við verðum að hætta að hugsa þannig, að allt eigi að skilja milljóna gróða daginn eftir að klippt er á borðann. Og við verðum líka að átta okkur á því að samvinna og samstaða byggða og fyritækja verður líka að vera meiri en stundum hefur verið.

Í haust verður opnuð framhaldsdeild á Patreksfirði.  Ég bind vonir við það, að vel verði lagt í það starf og að verkefnið "opinber störf án staðsetningar" fái líka byr undir báða vængi. Þetta og margt fleira sem hægt væri að hrinda í framkævmd - líka með þátttöku einkageirans - var á döfinni í mínum huga og margra annarra.  Jafnvel þó enginn niðurskurður hefði orði á þorskveiðum má ljóst vera að mjög brýnt er að auka fjölbreytni í atvinnulífi sjávarbyggðanna það er einfaldlega krafa tímans.

Að stórbæta samgöngurnar er svo auðvitað aðgerð sem styrkir byggðirnar og gefur þeim hærri búsetueinkunn ásamt því að koma á gemsasambandi og háhraðatengingum.  Læt hér staðar numið, ekki vegna þess að hugmyndir séu búnar úr huga mínum heldur vegna þess að skrif þessi eru orðin frekar löng. 

Vil þó í lokin nefna Núp í Dýrafirði. Það er fullt af fólki sem gæti eignast þar nýtt og betra líf í einum fegursta firði veraldar. Setjum þar á laggirnar uppbyggingarstarf fyrir nokkra þeirra ungu Íslendinga sem lotið hafa í lægra haldi fyrri Bakkusi, yfirþjónn hins illa.  Slík starfsemi allt árið myndi kalla á fjölbreytt störf og efla líka  starf sjúkrahússins á Ísafirði.

Ég hef nú setið nokkra þingflokksfundi með félögum mínum í Samfylkingunni og það hefur verið mér vonarefni að finna hjá hópnum, þingmönnum og ráðherrum aðeins góðan vilja til að koma nú að með myndarlegum hætti til þess að efla og verja byggðirnar landi og lýð til góðs.  

Stöndum saman

Kalli Matt

Í mér býr fiskifræðingur.

Endalaust er hægt að skrifa um fiskveiðistjórnarkerfið og það eru margir sem vita miklu betur en hinir.  Það býr nefnilega fiskifræðingur í okkur öllum.  Ég er búin að segja skoðun mína. Ég er þess hvetjandi að stórefla rannsóknir á lífiríki hafsins í kringum landið. Þetta er eign þjóðarinnar og við verðum að gera allt sem við getum til að lífríkið komi vel út og líka þannig að það sé til velsældar fyrir land og lýð.  Því meira sem við vitum um þessi mál því öruggari, réttari og léttari verður ákvörðunin.

stöndum saman

Kalli Matt

Eggin og karfan.

Þegar við horfum til svæða sem byggja afkomu sína og atvinnu á næstum því einni atvinnugrein og sú grein verður fyrir áfalli þá kemur vel í ljós hversu nauðsynlegt það er að hafa fjölbreytni í atvinnu lífinu.  Þegar við skoðum Vestfirði þá sjáum við fljótt að svona er þetta þar og reyndar er ljóst að atvinnulíf í kjördæminu öllu mætti hafa mun víðar sterkari og víðtækari stoðir.  Þess vegna er mjög gott þegar upp koma hugmyndir um ný atfinnutækifæri og starfsemi. En ljóst er að í upphafi verður hið opinbera að koma með umtalsvert í púkkið og það verður að gerast mjög fljótlega.

Hugmyndirnar eru 1000 og nú er að koma þeim til framkvæmda.

Unidr forystu Jóhanns Ársælssonar var lögð fram þingsályktunartillag í þessu efni um það leyti sem framkvæmdir við Kárahnjúka voru að byrja. Nú er lika komin skýrsla Vestfjarðarnefndar og þar kennir margra ágætra grasa og ýmislegt annað hefur verið lagt til málanna sem vel athugandi er. Nú er bara að vinda sér í verkin.  Byggðakvóti er að mínu viti nauðsynlegur en grundvallar atriðið er að auka fjölbreytni atvinulífs.  Það er ekki gott að hafa öll eggin í sömu körfunni.

Stöndum saman

Kalli Matt

 

300.000 Fiskifræðingar mínus þeir á Hafró

Á Íslandi eru næstum því allir fiskifræðingar. Síðustu daga hef ég fengið margar upphringingar og aðvaranir um að hlusta alls ekki það sem Hafró leggur til.  Allir vita betur og þegar ég segi að við hljótum að hlusta á Hafró þá horfa menn á mig eins og ég sé eitthvað skrítinn. 

Eigum við kannski bara að leggja Hafró niður og láta okkar eigin tilfinningu ráða?

Ég legg áherslu á það að við verðum að efla rannsóknir á lífríkis sjávarins í kring um landið sem íslenska þjóðin á (Hún er stærsti hagsmunaaðlinn).

Ég er þeirrar skoðunar að viðfemi rannsókna eigi að vera mikið. Með þátttöku háskóla og náttúrufræðstofnanna líka og eiga þær að starfa óháð hver annarri, sem kostur er.

Eigum við að gera úttekt á Hafró? á vinnu Hafró og skoða allt niður í kjölinn, vinnubrögðin og svo framvegis.  Sakirnar sem þeir á Hafró eru stunum bornir eru svo hrikalegar að jafnvel gamlir samsæriskommar hrylla sig þegar þeir heyra ásakanirnar.

Er Hafró sendiboðinn eða sökudólgurinn? 

Þeir á Hafró benda á að alltaf hafi verið veitt umfram ráðgjöf og því sé ástandið svona slæmt.  Er þetta ekki rétt? Við erum alla vega að horfa á slæma stöðu. Og friðunartillögur Hafró hafa ekki hlotið hljómgrunn í gegnum árin því alltaf hefur verið veitt meira. Eigum við þá ekki að veiða minna núna eða halda bara áfarm að veið meira?

Það er svo allt annað mál hvernig fiskveiðikerfið er.  Aukaverkanir þess eru mjög slæmar. það sjáum við á mörgum byggðum sem hafa byggt afkomau sína nánast eingöngu á sjávarútvegi.  Því hljótum við í náinni framtíð að taka tillit til þeirra þegar við deilum út kvótanum á næsta ári.

 Ég aðhyllist það að byggðakvóti verði settur á markað og sveitafélögin fái aurinn og afla sé landað í við komandi byggð. Ef Flateyri fengi til dæmis 500 tonn þá myndu þau fara á markaðinn og á Flateyri yrði þeim landað þessum tonnum og andvirði "uppboðsleigunnar" færi í aðra uppbyggingu á Flateyri.

Með þessu móti yðri komist hjá þeim "sósílaisma" að ráðuneyti úthlutuðu til einstaklinga kvóta, en slík vinnubrögð eru til þess fallin að vekja tortyggni og úlfúð.

Stöndum saman

 Kalli Matt

 

Nokkur orð í belg sjávarútvegsumræðunnar.

Nú er svo komið að Hafró mælir þorskstofninn í  það hættulegri stöðu, að hún ráðleggur mikinn niðurskurð.  Og Hagfræðistofnun kemur í kjölfarið með ráðleggingar sínar upp á svipað.

Undanfarin ár hefur verið veitt töluvert umfram ráðgjöf og ymsir eru þeir sem fullyrða að mikið brottskast hafi átt sér stað ásamt því að einhver fjöldi manna er sagður landa framhjá í töluverðu magni.  

Sem sagt veiðar umfram ráðgjöf, brottkast fiskjar, og framhjálöndun og kannski svelt á fiskinum vegna ofveiði loðnu? og svo auðvitað aðrir þættir eins og til dæmis samkeppni um fæðu við önnur dýr sjávarins. Þá má einnig nefna hitastig sjávar og sjálfsagt eitthvað fleira, sem hefur áhrif á þorskstofninn.  

Já, hvað er það sem veldur þessu hruni? Vitum við það algerlega?  Mitt svar er nei en við hljótum engu að síður að taka mark á mælingum Hafró, höfum við annað betra að styðjast við? 

Margir hafa haft samband við mig undanfaran daga og komið með fullt af hugmyndum. Eins og að banna veiðar um hrygningartímann, banna snurvoð, banna flottroll, veiða eins og við getum. Og svona  má lengi telja. 

Já það eru margir sem vilja tjá sig um þessi mál og eftir að hafa velt þess fram og aftur með sjálfum mér finnst mér eins og að við vitum mjög lítið um það hverng allt lífríkið í hafinu er að virka. Ég segi það aftur að ég hallast að niðurskurðar tillögunum en ég hallast líka að því að við eflum allar rannsólknir okkar á lífríki hafsins.

Það er hægt að gera með auknu fjármagni til Hafró og annarra aðila svo sem háskóla, náttúrfræðisofnana og svo framvegis. Þannig að fleiri augu horfa á þetta allt saman og betur sjá augu en auga.

Í rauninni  er það skrítið að komið er allt of lítið inn á þessi fræði  til dæmis í  náttúrufræðikennslu mennta- og fjölbrautarskólanna.  Svo ættum við líka að efla rannsóknir á þorskeldi og hefja mun markvissari athuganair á því hvaða sjávarfiska við gætu verið með í eldi. 

Er ekki langstærstur hluti Þeirra sjávarafurða sem etnar eru í dag framleiddar í eldi? ég  veit ekki betur. En hvað sem rétt er í þvi efni þá er ljóst að eldishlutinn fer vaxandi. Þetta á að minnsta kosti við um rækju og skelfisk hvers konar.  Er ekki einmitt upplagt tækifæri til að ryðja nokkrum sprotafyrirtækjum braut sem þessu tengjast?

Eitt ættum við líka að leggja meiri áherslu á en það er rannsóknarsamvinna við þjóðir sem hafa sömu hagsmuna að gæta eins og til dæmis Grænlendingar, Færeyingar, Norðmenn, Írar og flieri.

Þó vð séum að nota mismundandi kvótakerfi þá ættum við að geta unnið meira saman. Og þá ekki aðeins í eiginhagsmuna skyni heldur líka vegna nátúrunnar sjáfrar. 

Í skýrslu hagfræðistofnunar er rætt um að þriggja ára alfriðun þorsks myndi skila miklum ávinningi fyrir okkur og gefið er upp módel sem leiðir okkur til 300.000tonna þorskafla á hverju ári eftir ákveðin tíma. 

Afleiðingar slíkar aðferðar gæti orðið sú, að mati Hagfræðistofnunnar, að minni útgerðum fækkaði og þær stærri myndu þá óhjákvæmilega sjá um að veiða allan aflann.  Þá gæti sú hætta skapast að lögin um takmarkaðan rétt útgerða til veiða á ákveðnum stofnum yrði brotin.  

Já það eru miklar pælingar í þessu öllu saman. Það má líka velta því upp, ef við munum skera veiðarnara mikið niður.  Hvort ekki sé rétt að takamarka eða draga úr sölu á algerlega óunnum fiski úr landi, því hér er um mjög alvarlegt ástand að ræða. 

Þetta eru mál sem verða ekki leyst með einni patent lausn að fækka útgerðum.  Þá má líka  velta  því upp hvort ekki sé hægt að koma til móts við stærri útgerðir með tímabundnum styrkjum og leyfa byggðunum sem eiga allt undir þorskveiðum að  fá aukinn byggðakvóta sem færi á leiguuppboð og sveitasjóðirnir nytu þess. 

Endlaust er hægt að velta þessu öllu fyrir sér fram og til baka.  En eitt er algerlega ljóst í mínum huga og það er að íslenska þjóðin  á fiskimiðin í kringum land okkar og enginn annar. Rétt  eins og að sú þjóð sem býr í Venezuela hún á olíu þess lands og enginn annar.